โมฮัมเหม็ด ฮาจี อิบราฮิม อิกอัล (โซมาลี: Maxamed Xaaji Ibraahim Cigaal, อาหรับ: محمد الحاج ابراهيم ايغال‎) (เกิด 15 สิงหาคม พ.ศ. 2471 (ออดเวย์นี บริติชโซมาลีแลนด์) - 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2545 (พริทอเรีย แอฟริกาใต้)) เป็นนักการเมืองชาวโซมาลี เขาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสองสมัย ครั้งแรกเมื่อ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2503 ถึง 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2503 ครั้งที่สองเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2510 ถึง 21 ตุลาคม พ.ศ. 2512 นอกจากนี้เขายังได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 2 ของโซมาลีแลนด์ สาธารณรัฐซึ่งประกาศเอกราชจากโซมาเลีย แต่ได้รับการรับรองในระดับสากลว่าเป็นเขตการปกครองตนเองของโซมาเลีย[1]